![Καθιστικό / Τραπεζαρία Eclectic Redo Idea](/uploads/acceptor/source/70/no-picture2.png)
Οταν εγώ έκανα την πρώτη μου δουλειά αφού απέκτησα το πτυχίο μου, έβγαζα περίπου 36.000 $ ετησίως. Τα πράγματα ήταν στενά, τουλάχιστον, και τα έξοδά μου έγιναν ακόμη πιο δύσκολα όταν οι πληρωμές για μένα φοιτητικά δάνεια κλώτσησε μέσα. Οι πληρωμές μου ξεκίνησαν από περίπου 256 $ το μήνα. Ήταν επίσης η χρονιά που μου χρέος πιστωτικής κάρτας άρχισαν να συσσωρεύονται καθώς αγωνιζόμουν να πληρώσω για τη ζωή.
Τελικά έπρεπε να αλλάξω σε ένα πρόγραμμα πληρωμών βάσει του εισοδήματος, το οποίο μείωσε τις μηνιαίες πληρωμές μου σε περίπου 63 $ το μήνα, αλλά αυτές οι πληρωμές ίσχυαν μόνο για τους τόκους, όχι για το κεφάλαιο. Όταν τελικά άρχισα να βγάζω περισσότερα χρήματα, οι πληρωμές μου ανέβηκαν περίπου στα 205 $. Μπόρεσα να πληρώσω αυτό το επιτόκιο για μερικούς μήνες μέχρι το 2020 — μέχρι την κυβέρνηση άρχισε να παρέχει ανακούφιση στους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Γνωστό ως το παύση φοιτητικού δανείου, αυτά τα μέτρα περιελάμβαναν αναστολή πληρωμών δανείων για ομοσπονδιακά φοιτητικά δάνεια, παύση εισπράξεων για αθετημένα δάνεια και μηδενικό επιτόκιο. Αυτό επέτρεψε σε όσους ήταν ακόμη σε θέση να εξοφλήσουν τα δάνειά τους να αντιμετωπίσουν το κεφάλαιο πιο επιθετικά.
Επέλεξα να μην πληρώσω τίποτα για τα δάνειά μου. Από πολλές απόψεις, λυπάμαι που δεν χάλασα την ευκαιρία να εξοφλήσω ορισμένα από τα δάνειά μου ενώ ήταν άτοκα. Τούτου λεχθέντος, αυτά τα επιπλέον 200 $ το μήνα με έχουν βοηθήσει πολύ. Μπόρεσα να συγκεντρώσω τις άδοξες αποταμιεύσεις μου και να ζήσω μόνος – δύο πράγματα που δεν κατάφερα ποτέ να κάνω.
Η Maggie, αναγνώστρια του Apartment Therapy, μια δικηγόρος που έγινε συνεργάτης πωλήσεων, μπόρεσε όχι μόνο να στραφεί σε μια δουλειά με χαμηλότερη αμοιβή αλλά να αφιερώσει περισσότερο χρόνο με το μωρό της. «Η παύση του φοιτητικού δανείου σίγουρα διευκόλυνε την ανάληψη μιας δουλειάς που μου άρεσε και η οποία πλήρωνε λιγότερο και να αφήσω περισσότερο χρόνο για αυτό το μωρό στην αγκαλιά μου!» Η Maggie λέει στο Apartment Therapy.
Ένα από τα μεγαλύτερα μπόνους της παύσης των φοιτητικών δανείων, εκτός από τις αναβαλλόμενες πληρωμές, ήταν η διακοπή των τόκων. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα σε όσους είχαν την οικονομική δυνατότητα να συνεχίσουν να πληρώνουν για να μειώσουν το συνολικό κόστος του δανείου τους. «Άλλαξε τη ζωή μου γιατί μπόρεσα να πληρώσω ένα μεγάλο μέρος τους χάρη σε κανένα ενδιαφέρον!» λέει η Kaylin, μια νοσοκόμα.
Ο Masaki, ένας συγγραφέας από το Λάνσινγκ του Μίσιγκαν, είχε μια παρόμοια εμπειρία. «Έβαλα στην άκρη όλα τα χρήματα που επρόκειτο να πληρώσω για αυτό και θα πληρώσω σαν αυτό το γιγάντιο κομμάτι και θα τελειώσω λίγο πολύ. Φωνάξτε τα επιτόκια 0 τοις εκατό», λέει ο Masaki.
Τα φοιτητικά δάνεια μπορούν να καταλάβουν ένα μεγάλο κομμάτι του προϋπολογισμού κάποιου, γεγονός που καθιστά την εξόφληση των χρεών και άλλων πιεστικών λογαριασμών πιο δύσκολη. Η παύση του φοιτητικού δανείου έδωσε στους ανθρώπους την ευκαιρία να κάνουν και τα δύο αυτά πράγματα. «Ήμουν σε θέση να ξεπληρώσω ένα τεράστιο κομμάτι του χρέους της πιστωτικής μου κάρτας που διαφορετικά δεν θα μπορούσα να κάνω!» λέει η Jenni, επαγγελματίας συμμόρφωσης από το Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν.
«Ήταν εξαιρετικά χρήσιμο για μένα, ειδικά κατά την περίοδο της πανδημίας που δεν είχα δουλειά και ήμουν άρρωστος από τον COVID. Μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω τα χρήματα για άλλα πράγματα που ήταν πολύ πιο πιεστική ανάγκη εκείνη την εποχή, όπως ενοίκιο, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και πολλά άλλα», εξηγεί η Lacey, συγγραφέας από το Owensboro του Κεντάκι.
Επειδή η παύση του φοιτητικού δανείου ίσχυε μόνο για τα ομοσπονδιακά δάνεια, εκείνοι που έπρεπε να λάβουν ιδιωτικά δάνεια για να πληρώσουν το σχολείο δεν κατάφεραν να εκτιμήσουν μια παύση ή μηδενικά επιτόκια.
«Δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις για κρατικά δάνεια στο κολέγιο, οπότε έπρεπε να πάρω ιδιωτικά δάνεια. Οι πληρωμές μου δεν σταμάτησαν ποτέ κατά τη διάρκεια της πανδημίας», λέει η Caitlin, οικονομική παιδαγωγός από το West Bloomfield του Μίσιγκαν.
«Η πλειονότητα των δανείων μου είναι ιδιωτικά και ήταν ακόμα ενεργά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τα ομόσπονδα δάνειά μου τα τελευταία χρόνια ήταν ανεκτικά λόγω του πόσο ακριβά ήταν τα ιδιωτικά. Το μόνο θετικό είναι ότι δεν συγκέντρωσαν τόκους», εξηγεί η Μόλι, δασκάλα από το Ντένβερ του Κολοράντο.